عوارض بیماری های آمیزشی در زن ها، عفونت لگنی و به دنبال، آن حاملگی خارج رحمی یا ناباروری است که متأسفانه درمان بیماری آمیزشی، باعث برگشت قدرت باروری زن نخواهد شد.

طبق آمار شرکت بهداشت جهانی، هر سال ۳۳۳ میلیون مورد تازه بیماری های آمیزشی قابل درمان (سفیلیس, سوزاک، کلامیدیا و تریکومونا) در دنیا اتفاق می افتد. از هر ۲۰ فرد جوان یک نفر در سال مبتلا به بیماری های آمیزشی قابل درمان می شود (در این آمار، بیماری های آمیزشی ویروسی مثل ایدز کنار گذاشته شده است اند).

شایعترین بیماری های آمیزشی چیست؟

سه دهه قبل، مرسوم ترین بیماری های آمیزشی سوزاک و دو دهه قبل، مرسوم ترین بیماری، عفونت با کلامیدیا بود ولی در حال حاضر، مرسوم ترین بیماری آمیزشی، عفونت با دو نوع ویروس پاپیلوم انسانی و ویروس هرپس یا همان زوناست. البته این آمارها مربوط به کل دنیاست و در بعضی نقاط جهان، مرسوم ترین نوع بیماری های آمیزشی تفاوت دارد و ممکن است هنوز سوزاک یا بیماری دیگری باشد.

در عین حال، بیش از ۳۰ نوع بیماری های آمیزشی وجود دارد که مرسوم ترین آنها در چهار گروه طبقه بندی می شود:

• باکتریایی مشمول بر سوزاک، سفیلیس، کلامیدیا، گرانولوم مغبنی و شانکر
• قارچی مشمول بر کاندیدیاز
• ویروسی مشمول بر هپاتیت، هرپس سیمپلکس یا همان زونا، ایدز، ویروس پاپیلوم انسانی و مولوسکوم کونتاگیوزوم که به صورت زگیل های ریز ظاهر می شود.
• انگل مشمول بر شپش ناحیه تناسلی و جرب

برای بیماری های آمیزشی دو نوع پیشگیری وجود دارد؛ پیشگیری اولیه که از طریق آموزش است و پیشگیری ثانویه که از طریق تشخیص بموقع و درمان مناسب انجام می گیرد و از گسترش آن در جامعه جلوگیری می کند. در این میان، عالی ترین روش پیشگیری از بیماری های آمیزشی دوری از تماس با فرد آلوده و تمام مایعات طبیعی بدن او حتی بزاق دهان هست. استفاده صحیح از کاندوم هم خطر مبتلا شدن را کم می کند ولی بعضی امراض با وجود استفاده از کاندوم قابل سرایت هستند.

 بیماری های آمیزشی یکی از بیماری هایی است که رابطه جنسی را به مخاطره می اندازد. فردی که به

یکی دیگر از روش های پیشگیری، استفاده از واکسن هست. بعضی بیماری های آمیزشی ویروسی مثل هپاتیت، هرپس سیمپلکس و تعدادی از گونه های ویروس پاپیلوم انسانی نیز واکسن مؤثر دارند. البته در صورت لزوم می توان جهت تشخیص مبتلا بودن فرد به بیماری آمیزشی از آزمون های آزمایشگاهی مربوطه استفاده کرد. باید توجه داشت، بسیاری از عفونت ها بلافاصله بعد از مبتلا شدن قابل تشخیص نیستند. بنابراین باید مدت زمانی مناسب اجازه داد تا آزمون مربوطه مثبت شود. حتی بعضی بیماری های آمیزشی مثل ویروس پاپیلوم انسانی را ممکن است نتوان با آزمایش های دقیق تشخیص داد.

شایع ترین علت عفونت ادراری در مردان

شایع ترین علت میکروبی بیماری های مقاربتی در دنیا کلامیدیاست. علائم سوزاک و کلامیدیا بسیار به هم شبیه هستند با این تفاوت که علائم سوزاک پر سر و صداتر و زیاد از علائم کلامیدیاست. به نظر می رسد در ۳۰۰ درصد از موارد، سوزاک و کلامیدیا هردو همزمان باهم ایجاد می شوند. درنتیجه فردی که با ترشح، سوزش و عفونت مجرای ادرار مراجعه می کند معمولا جهت هر دو بیماری درمان می گیرد.

بسیاری از اوقات فرد متوجه کلامیدیا نمی شود لیکن درد، سوزش، ترشح و… در آن بسیار کمتر از سوزاک هست، بنابراین ممکن است دیرتر به دکتر مراجعه کند یا اصلا مراجعه نکند. دوره پنهان آن نیز کمی طولانی تر است و از وقت تماس با فرد آلوده بین ۷ تا ۱۴ روز طول می کشد تا علائم ظاهر شوند. درست مثل سوزاک ممکن است فرد اصلا علامتی از خود نشان ندهد و متوجه بیماری نشود ولی ناقل آن باشد. بعد بهتر است در همه شرایط از روش های پیشگیری استفاده شود.

شایع ترین عفونت آمیزشی در زنان

سوزاک شایعترین عفونت امیزشی زنان در کشور عزیزمان ایران هست. بانوان اکثرا بدون علامت هستند ولی زیاد کردن ترشحات مهبلی، سوزش به هنگام خروج ادرار و خون ریزی های نامرتب قاعدگی هم می تواند علایم مبتلا شدن به این بیماری باشد. در هر صورت، مجرای تناسلی و گردن رحم فرد مبتلا آلوده کننده هست. جهت تشخیص دقیق مورد نیاز است از معاینه یا آزمایش کمک گرفته شود. در هر حال این بیماری از طریق ارتباط دهانی، مهبلی، مقعدی و همچنین از طریق مادر آلوده به فرزند در هنگام بارداری انتقال یافته می شود.

در زیر ۷ توصیه جهت پیشگیری از مبتلا شدن به بیماری های آمیزشی پیشنهاد می شود:

۱- هر لحظه و به درستی از کاندوم مردانه استفاده نمایید. استفاده از کاندوم ۱۰۰% تضمین کننده عدم مبتلا شدن به بیماریهای منتقله جنسی نیست (بخصوص زمانیکه به درستی و هر لحظه استفاده نشوند) ولی خطر مبتلا شدن به این بیماریها را بسیار کم کردن می دهد.

شایعترین بیماری های آمیزشی چیست؟

۲- بعد از تماس جنسی، ناحیه خارجی تناسلی را با آب و صابون بشورید. شستن و دوش داخل واژن نه تنها کمکی به پیشگیری از بیماریهای منتقله جنسی و یا جلوگیری از بارداری نمی کند، بلکه با از بین بردن سدهای دفاعی طبیعی بدن، خطر این عفونتها و گسترش آن به مناطق بالاتر را اضافه می کند. بعد منظور تنها شستشوی دستگاه تناسلی خارجی (مردانه، زنانه) است.

۳- بعد از تماس جنسی، ادرار کنید تا بعضی از باکتریهای وارد شده است خارج شوند.

۴-  در حین قاعدگی، تماس جنسی نداشته باشید در این وقت مستعد انتقال عفونت هستید.

۵- از نزدیکی از راه مقعد اجتناب کنید. درون مقعد و رکتوم میکروبهای فراوانی وجود دارد که می تواند عامل بیماریهای منتقله جنسی در مرد و زن باشند. دهان، ناحیه تناسلی مرد و ناحیهتناسلی زن نبایستی با شیء و بخشی از بدن مانند آلت تناسلی مرد که در تماس با مقعد یا رکتوم بوده است تماس پیدا کند در غیر اینصورت خطر عفونت وجود دارد.

 بیماری های آمیزشی یکی از بیماری هایی است که رابطه جنسی را به مخاطره می اندازد. فردی که به

۶- از تمیز کردن واژن با دوش اجتناب کنید لیکن که بدینوسیله بسیاری از باکتریهای محافظتی را از بین می برید و خطر مبتلا شدن به بیماریهای منتقله جنسی را زیاد کردن می دهید.

۷- در هنگام تماس جنسی از چرب کننده ها استفاده نمایید و بدینوسیله خطر آسیب مخاطی را کم کردن دهید. توجه داشته باشید که اگر از کاندوم استفاده می کنید از استفاده همزمان از چرب کننده های با پایه نفتی مانند وازلین و یا روغن فرزند همراه کاندوم اجتناب کنید لیکن که این مواد باعث از بین بردن کاندوم می شوند و در نتیجه خطر حاملگی ناخواسته و انتقال بیماریهای منتقله جنسی وجود دارد. جهت چرب کردن می بایستی از مواد با پایه آبی مانند ژل پزشکی استفاده نمایید.

tnews